De eerste honderd dagen van raadslid Hans van Dijk
Op tien kilometer hoogte op weg naar mijn vakantiebestemming denk ik na over de hectische laatste drie maanden met heel bijzondere laatste twee weken. Twee weken waarin vele dingen veranderden of anders liepen dan ik misschien zelf had gedacht of verwacht. Het leven van een raadslid in Almere is tot nu toe echt niet saai te noemen.
Het begon natuurlijk op 21 maart 2018 met de fantastische verkiezingsuitslag voor de ChristenUnie, een verdubbeling van zetels en ik werd daardoor raadslid.
Marcel Benard de nummer 1 van de lijst en na de verkiezingen de fractievoorzitter vroeg mij om met hem het onderhandelingsteam voor de coalitiebesprekingen te vormen.
Ik zal u niet vermoeien met alle fases die er in zo’n onderhandelingsproces zijn maar in twee maanden hebben Marcel en ik, naast ons eigen werk, samen met de onderhandelaars van VVD, PvdA, D66 en Groen Links ongeveer 250 uur onderhandelt. Daarnaast natuurlijk nog onze eigen voorbereiding en onderlinge gesprekken en u begrijpt dat in deze periode Marcel en ik elkaar meer hebben gezien dan onze respectievelijke vrouwen. Maar het resultaat mag er zijn, een mooi coalitieakkoord met de passende titel “Liefde voor Almere” en Aldrik Dijkstra in het college als onze ChristenUnie wethouder voor o.a. Jeugd en Gezin, Onderwijs en (G)Oud in Almere. Een resultaat om dankbaar voor te zijn. Op 31 mei worden de wethouders beëdigd in een feestelijke raadsvergadering.
Dan beginnen de laatste twee weken waar ik het eerder over had.
Op zaterdag 2 juni komt Marcel bij mij op kantoor en in een lang gesprek wordt duidelijk dat de kans bestaat dat hij zal aftreden als raadslid. We bespreken vele persoonlijke, zakelijke en politieke omstandigheden. Ik doe een beroep op Marcel om alles zeer goed af te wegen (iets wat hij zonder mijn beroep zeker ook had gedaan) maar dat ik hem natuurlijk zal steunen in de beslissing die hij zal nemen.
Op maandag laat Marcel mij weten dat zijn definitieve besluit is gevallen; hij treed af. (over de redenen waarom heeft u al genoeg kunnen lezen) Maandagmiddag bespreken Marcel, Rob (de partijvoorzitter) en ik deze keus met de Aldrik Dijkstra onze wethouder. Geen leuk nieuws op zijn eerste echte werkdag!!!
Na het bezoek aan het stadhuis begin ik aan een rondje Almere om de andere fractieleden persoonlijk in te lichten over wat er is gebeurd. Berneditha zal ons nieuwe raadslid worden en daardoor komt er een plek vrij voor een fractieassistent. Het verlies van Marcel is natuurlijk een persoonlijk verlies voor de fractie maar zeker ook in dossierkennis. Gelukkig is Roelie in mijn gesprek met haar direct bereid om de fractie en mij hierin te steunen en terug te komen in de gemeenteraad als fractieassistent. Grote klasse als je twee maanden daarvoor afscheid hebt genomen.
Op dinsdagavond kiest de fractie mij (op voordracht van Marcel) als nieuwe fractievoorzitter. Ik ervaar dit als een zware verantwoordelijkheid. Een functie waar je niet om vraagt en die ik met Gods Zegen en de steun van fractie en bestuur op mij neem. De woensdag is voor de Algemene Ledenvergadering en ook het bestuur van de partij wordt dan in vertrouwen ingelicht omdat het aftreden van Marcel op donderdagavond pas door hem zelf in de openbaarheid wordt gebracht.
In een emotionele speech aan het eind van de raadsvergadering en tot verbijstering van vele maakt Marcel zijn directe aftreden bekend. Er vloeien vele tranen zowel van wethouders als raadsleden. Marcel was een gerespecteerd en zeer geliefd raadslid!!! Ook vanaf deze plaats zeer, zeer veel dank aan Marcel voor alles wat hij in de afgelopen jaren voor de ChristenUnie Almere heeft gedaan.
Als fractievoorzitter zet ik mij gelijk aan de voorbereiding van De Politieke Financiële Beschouwingen die voor de week erop op donderdag op de agenda staan. Het zal ook mijn maidenspeech zijn. Ik worstel mij door een duimdik stuk met veel cijferwerk; de jaarrekening van de gemeente Almere. Maar uiteindelijk ligt er een verhaal waarin ook de nieuwe fractie zich in kan vinden. Ik ben er klaar voor. Mijn eerste publieke optreden als fractievoorzitter.
Op dinsdag 12 juni verandert alles. Almere deze Week publiceert een stuk over wethouder Tjeerd Herrema. Als fractievoorzitter van een coalitiepartij heb ik mijn eigen verantwoordelijkheid in deze zaak. Er volgen vele telefoontjes, appjes en gesprekken. De fractievoorzitters van de coalitiepartijen stellen technische vragen (ter verduidelijking) en deze worden door een ambtenaar aan ons beantwoord. Wij besluiten om op woensdag in onze eigen fracties extra overleg te houden.
Woensdagavond laat wordt duidelijk dat vier partijen (PvdA niet) geen vertrouwen meer hebben in Tjeerd Herrema als wethouder. Een bijzonder moeilijk en lastig besluit. Een besluit wat je zeker niet lichtzinnig en makkelijk neemt. Zo kort na de installatie het vertrouwen in een wethouder opzeggen maakt het nog zeker extra complicerend. Wethouder Tjeerd Herrema wil verantwoording afleggen en in debat gaan met de raad op donderdagavond.
Dat wordt weer voorbereiden, het debat over de financiele beschouwingen wordt verplaatst dus geen maidenspeech.
Ook op donderdag volgen de ontwikkelingen elkaar weer snel op en ’s-Avonds rond half 8 kondigt Tjeerd Herrema zijn aftreden aan. Helaas voor Berneditha en Roelie was daardoor hun beëdiging iets minder feestelijk, maar ik ben blij dat ze erbij zijn. We mogen trots zijn op deze fractie!!! Na het aftreden volgen vele schorsingen en een debat van oppositie en coalitie. Mijn eerste debat als fractievoorzitter, niet direct bedacht maar het overkomt je. Namens de coalitiepartijen leg ik in de raad een korte verklaring af van wat er in de voorgaande dagen is gebeurd. Toch een beetje een maidenspeech. Aan het einde van het debat doe ik vanuit mijn hart nog een bijdrage waarin ik duidelijkheid geef over wat er die avond o.a. speelde. Het debat is daarna over. Later op de avond is er nog een overleg tussen de fractievoorzitters van de coalitiepartijen. De PvdA blijft voor alsnog in de coalitie en wil de komende dagen gebruiken voor intern beraad en de verwerking van de begrijpelijke emoties. Emoties die er zeker ook bij mij en de andere fractievoorzitters zijn. Ver na middernacht verlaat ik het stadhuis. Op vrijdag nog hard werken voor mijn bedrijf (ja, ja dat gaat ook gewoon door!!) tussendoor weer de telefoontjes en appjes.
En nu is het zaterdag 16 juni en zit ik op tien kilometer hoogte dit te schrijven. Zoals ik in het begin zei hectische twee laatste weken.
Zin in vakantie? Zeker! Wij vieren op 21 juni dat mijn vrouw en ik 30 jaar getrouwd zijn. Iets waar we dankbaar en blij mee zijn.
Toch gaat de politiek niet met vakantie en zal er nog veel overleg (nu per Skype en whatsapp verbinding) nodig zijn. Alles erop gericht dat er een daadkrachtig collegiaal bestuur in Almere blijft.
Ik zal mij ook de komende vakantie weken als fractievoorzitter blijven inzetten met: “Liefde voor Almere”.
Wordt vervolgt.
Hans van Dijk
Fractievoorzitter ChristenUnie Almere
PS: Als u dit leest heeft de PvdA besloten om definitief in het college te blijven. Ik ben daar erg blij mee. Onze volledige reactie daarop heeft u op facebook kunnen lezen.
