Piketpaaltjes 149

091209 SpaceShip Twozaterdag 12 december 2009 15:40

Vraagt u zich wel eens af - Terugblik op de Najaarsnota - Ook dat is politiek! (2)- Democratie voor grote partijen - Je kon het zien aankomen - Hoogvliegers

Vraagt u zich wel eens af,
wat studenten allemaal nog meer leren op een Hogeschool waar de leiding geen kerstboom meer wil opstellen in de hal? Dit zou een christelijk symbool zijn, dat de diepere religieuze gevoelens kan schaden van onze medelandgenoten die boeddhist (Hinayana of Mahayana), Baha’ï, Parsi, animist, Moslim (soenniet, shiïet of ahmadya), Sikh, Jain of Hindoe (vele variaties) zijn. En dan heb ik de Joden nog niet eens genoemd. Zij zijn al eeuwenlang ruim vertegenwoordigd in ons land, maar hebben wij ooit deze gevoeligheid tegenover hen tentoongespreid? Moesten we dat? Hebben we voor hen de zondag opgegeven om de sabbath te gaan vieren? Of zijn we er terecht van uitgegaan dat ze moesten leren leven met het feit dat de gewoonten in ons land nu eenmaal zó waren, en hebben we ze verder gewoon een beetje gediscrimineerd omdat ze toch niet helemaal waren zoals wij en er vreemde gewoonten op nahielden? 

Deze oprisping van het beste dat ons land aan intellect te bieden heeft klinkt als een vette boer tijdens een staatsdiner. De onnozelaars schijnen er geen weet van te hebben dat de kerstboom oorspronkelijk een voor-christelijk, ‘heidens’ vruchtbaarheidssymbool is en dat veel orthodoxe protestanten er bezwaar tegen hadden (en hebben) dat een dergelijk symbool werd gekoppeld aan de herdenking van de geboorte van de Redder van de wereld. Maar wie weet, misschien worden ze door de discussie nu gestimuleerd om er toch maar eens één aan te schaffen, omdat de Hogeschool van Den Haag en Geert Wilders beweren dat het een christelijk symbool is.

 

Terugblik op de Najaarsnota
Zoals u misschien weet is dit jaar het begrotingsproces gewijzigd. We krijgen nu ergens in de lente de begroting voor het volgende jaar gepresenteerd, samen met de rekening van het voorgaande jaar. Omdat er nog aardig wat ruimte zit tussen dat moment en het aanbreken van het nieuwe begrotingsjaar krijgt de raad in november de Najaarsnota voorgeschoteld, waarmee de begroting dan definitief gemaakt wordt. Hoewel deze nota vorige week al is afgekaart wil ik daar toch nog iets over vertellen.
Het proces verloopt nog niet helemaal gladjes, want ook nu zijn we nog bezig een aantal onderwerpen af te hechten waarvan de uitkomsten al in de vastgestelde Najaarsnota staan. Dat is niet erg elegant, maar het college heeft beloofd deze onderwerpen in komende jaren al rond september op tafel te leggen, zodat deze eerst behandeld kunnen worden, alvorens over de Najaarsnota zelf te beslissen. 

Er was niet veel ruimte om geld uit te geven; iets waarover ik al eerder[1] heb geschreven, maar dat wil niet zeggen dat we ook niet kunnen proberen door verschuiving van middelen iets gerealiseerd te krijgen of door middel van moties beleidsaanbevelingen te doen. De ChristenUnie had een amendement en drie moties in aanslag gebracht. 

Ons amendement richtte zich op het behoud op het huidige niveau van de subsidie voor bouwbegeleiding van particuliere opdrachtgevers. Wij menen namelijk dat we moeten proberen het belang van die begeleiding nadrukkelijk onder de aandacht te blijven brengen van de particuliere bouwers. Wij hebben namelijk sterk de indruk dat deze wel eens te optimistisch zijn over hun kennis en vaardigheden op het terrein van woningbouw. Dit amendement haalde het niet en dat riep bij mij de vraag op, hoe serieus veel raadsleden zijn als ze hoog opgeven van het belang van particulier opdrachtgeverschap; juist nu, terwijl de bouwcrisis praktisch alle grote bouwprojecten belemmert. 

Een motie die we hadden aangekondigd, waarin we vroegen om het instellen van een soort accountantscontrole op het naleven van de regels op de bescherming van persoonsgegevens, hebben we (voorlopig) teruggetrokken, nadat onze fractievoorzitter van burgemeester Jorritsma een toezegging had gekregen, dat zij binnenkort met informatie over die handhaving zou komen. Als we daar niet tevreden mee zijn, kunnen we de motie altijd nog indienen. Wij zijn er zo langzamerhand wel van overtuigd dat de controle op dit onderwerp echt tanden moet krijgen. De kranten staan de laatste tijd bol van de slechte bescherming van persoonsgegevens bij de overheid. 

Een tweede motie van de ChristenUnie die vroeg om een overkoepelend en samenhangend mobiliteits- en bereikbaarheidsbeleid werd gesteund door de PvdA en GroenLinks en met algemene stemmen aanvaard. Wij menen namelijk dat op het gebied van mobiliteit het beleid voornamelijk op het oplossen van knelpunten is gericht en niet op het zoeken naar een perfecte balans tussen de diverse vervoersmodaliteiten. Als gevolg hiervan zien we dat we tegelijkertijd autostress in het stadscentrum, onderbenutting van de betaalde parkeervoorzieningen, een voortreffelijk openbaarvervoersnet dat veel gebruikt wordt en een even voortreffelijk fietspadennet hebben, dat echter onderbenut wordt. 

 

 

 

 

 

 

 

Onze derde motie betrof een onderwerp dat we al vaker aangekaart hebben: de mogelijkheid voor buiten zwemmen. De belangstelling hiervoor heeft een nieuwe impuls gekregen door een burgerinitiatief dat een paar weken eerder was behandeld in de Carrousel. Onze motie vraagt het college de raad een voorstel voor te leggen hoe één of meerdere voorzieningen gerealiseerd kunnen worden. Ook deze motie werd met algemene stemmen aangenomen.

 

Ook dat is politiek! (2)
Ik heb al eens eerder iets verteld over de politieke krampjes die de SP in Dronten teisteren[2]. Nu horen we dat de voormalig fractievoorzitter van deze club, Paul Nijssen, overstapt naar Leefbaar Dronten. Hij wil zich bij die partij volledig op de lokale politiek richten. Zijn verklaring hiervoor is dat de SP hem verplichtte, naast gemeenteraadswerk, ook andere zaken op landelijk niveau te doen. Nijssen trad in juni om gezondheidsredenen af als fractievoorzitter en zegde zijn lidmaatschap van de SP op. Nu prijkt het ex-SP-raadslid op de vierde plek van de lijst van Leefbaar Dronten voor de gemeenteraadsverkiezingen over 3 maanden. Deze partij heeft nu twee zetels in de raad.[3]
Verbeeld ik het me maar, of is het inderdaad zo, dat de interne partijdiscipline bij zowel uiterst linkse als uiterst rechte partijen tot een hoog niveau wordt opgeschroefd?

 

Democratie voor grote partijen
Ik krijg de indruk dat dit toch iets anders werkt dan voor de kleintjes. Neem nu bijvoorbeeld de PvdA in Almere, met 12 leden de grootste fractie in de Almeerse coalitie die in totaal 23 zetels heeft. Daarmee kan de PvdA elk voorstel dat past binnen het coalitieakkoord erdoor krijgen in een raad van 39 zetels. Nu wil elke partij wel eens iets meer dan ze in een coalitieakkoord opgenomen kon krijgen en dat overkomt de PvdA ook wel. In dergelijke gevallen gaat ze shoppen bij de oppositie, waar ze maar 8 raadsleden hoeft te overtuigen, in plaats van 11 binnen de coalitie. Als er een mooi, dik rood sausje over haar voorstel ligt, heeft ze zomaar 7 meeliggers en is het een fluitje van een cent er nog één bij te zoeken van iemand die er wel brood in ziet de verhoudingen binnen de coalitie een beetje te verzuren.
Nu is dat natuurlijk leuk om een keer te doen, zolang je er geen gewoonte van maakt. Niet alleen omdat het niet zo elegant is tegenover je coalitiegenoten, maar ook omdat het je slordig kan maken in je voorstellen, omdat je toch wel een meerderheid kunt toveren. Recentelijk gebeurde dit bijvoorbeeld met een amendement op de Woonvisie dat niet uitvoerbaar is, maar desondanks toch een meerderheid kreeg, Of bij de motie ‘Back to the past’ welke tegen de achtergrond van de Najaarsnota overbodig was, maar bovendien de uitkomsten van een raadspanelonderzoek volkomen negeerde.

Het merkwaardige is overigens dat de partij ervan beschuldigd wordt ‘ondualistisch’ te zijn als ze in coalitieverband stemt, maar niet ‘dualistisch’ wordt genoemd als ze het op bovenbeschreven manier doet. Misschien is dat ook wel terecht, want eigenlijk is dit ook geen vorm van dualisme, maar spierballenpolitiek. Misschien heeft Felix Rottenberg wel gelijk als hij zegt dat de PvdA bescheidenheid niet in de genen heeft zitten[4]

Ik heb me afgevraagd hoe je deze kunststukken op het politieke slappe koord kunt tegengaan. In eerste instantie wilde ik een absoluut verbod invoeren op het stemmen door de grootste partij, maar de PvdA was daar niet enthousiast over. Momenteel speel ik met een andere gedachte. Waarom voeren we niet de regel in dat elke partij die een voorstel doet, niet over datzelfde voorstel mag meestemmen? Het gevolg zal zijn dat je niet met halfbakken of onuitvoerbare moties op de proppen hoeft te komen en dat het meer aankomt op de innerlijke kracht van je voorstel en de wijze waarop je het weet te verkopen aan je collega’s. Ik zal het er maar eens met mijn vrienden van de PvdA over hebben. Als zij meedoen hebben we al 14 stemmen en hoef ik er nog maar 6 bij te zoeken om een democratische revolutie in Almere te ontketenen.

 

Je kon het zien aankomen
In een boekje met luchtvaarthumor[5] las ik het volgende verhaaltje: “Inruil. Een vriend in mijn plaatselijke vliegclub heeft kort geleden een spiksplinternieuw vliegtuig gekocht. Een mooie glanzende vierzitter met een verfijnd aerodynamisch ontwerp en tjokvol met hedendaagse elektronische snufjes. Het ziet er goed uit en vliegt als een engel met heimwee, maar het is nogal een verandering vergeleken met de oude brik waarin hij zoveel jaren heeft rond gevlogen. Zijn verklaring is eenvoudig: “ik kon kiezen tussen een complete revisie van mijn oude toestel voor 12.000 $ of een nieuw vliegtuig voor 120.000 $. Voor de revisie moest ik contant betalen.

 

Hoogvliegers
Ik vraag me af of de Britse miljardair Richard Branson zijn SpaceShipTwo[6], het eerste commerciële ruimtevliegtuig, uit eigen of andermans zak heeft gefinancierd. De champagne die werd geschonken aan achthonderd genodigden bij de presentatie van zijn speeltje afgelopen maandag zal in elk geval wel door de belasting zijn betaald, vermoed ik. Arnold (Terminator) Schwarzenegger, de gouverneur van Californië prees hem als een ‘buitengewone visionair’. Als hij daarmee bedoelt dat Branson een goede neus heeft voor winstgevende zaken, kon hij wel eens gelijk hebben.
Er schijnen namelijk 80.000 mensen op een wachtlijst te staan die, à raison van 200.000 dollar per persoon, staan te trappelen om een ‘ruimtereis’ van twee uur te maken. Want dan heb je pas iets voor je geld! Op een hoogte van 110 kilometer kun je tijdens een zes minuten durende periode van gewichtloosheid zelf constateren dat de aarde waarschijnlijk bolvormig is omdat je zijn kromming kunt zien. Dat is toch een spotprijs om met eigen ogen te kunnen vaststellen dat de ‘platte aarde theorie’ van Klaas Dijkstra uit Sneek[7] toch echt niet klopte. Of het echt even populair gaat worden als een bezoek aan de Efteling, zoals sommige enthousiasten voorspellen, moeten we nog even afwachten, maar AH zou wel alvast kunnen beginnen met kortingsbonnen.

 
   Jelte Huizenga

 


[1] 05-11-09 Piketpaaltjes 144

[2] 11-09-09 Piketpaaltjes 137

[3] OF 07-12-09

[4] ND 11-12-09 in het artikel ‘Nederlandse politiek kent geen leiders

[5] Say Again + Say it again, a Martin Leeuwis Publication, Vlijmen, april 2006.

[6] ND 09-12-09

[7] Dijkstra begon met zijn onderzoek in 1931, kwam in 1947 met zijn bewering dat de aarde plat was en hield vast aan zijn theorie van de platte aarde tot aan zijn overlijden in 1969. Zelfs foto’s genomen vanuit de Apollo ruimtevaartuigen vermochten hem niet te overtuigen van het tegendeel.

« Terug

Archief > 2009 > december

Geen berichten gevonden