Lef
Misschien heb ik vreemde ideeën over wat lef hebben inhoudt, maar ik zou het een demonstratie van lef vinden als premier Balkenende klip en klaar zou zeggen dat zijn eerste verantwoordelijkheid hier in Nederland ligt en dat hij nog te jong en energiek is om al te gaan zitten wegkwijnen als ‘president’ van Europa. 
Ik zou het een demonstratie van lef aan de kant van het kabinet vinden als het over zijn eigen schaduw zou stappen en mevrouw Kroes ( Nikkelen Neelie) zou voordragen voor nog een termijn als Europees Commissaris voor Mededinging. Er zijn ongetwijfeld partijleden die ook graag een tijdje Eurocommissaris zouden willen zijn, maar troost die dan maar met een lintje op Koninginnedag. Verder zullen er ongetwijfeld grote Nederlandse bedrijven en banken (misschien zelfs die van minister Bos) zijn, die willen lobbyen voor haar afdanking, maar voor de gewone Europese consument die zich wel eens afvraagt waarvoor hij meedoet aan de Europese verkiezingen, is het een weldaad om te zien dat er iemand is die de rafelranden van het moderne kapitalisme afknipt.  Bovendien, dat de bescherming die Europa hier biedt, niet op nationale schaal geleverd kan worden.  Dus, houen zo!

De Rattenvanger van Almere
De raad had vorige week blijkbaar de smaak te pakken gekregen van het nachtbraken, of ze willen een gooi doen naar een plek in the Guinness Book of Records. Donderdagnacht werd het namelijk nog een uur later dan vorige week en dat zonder bitterballen na. Je snapt niet dat deze mensen geen enkele compassie kunnen opbrengen voor de dames van het catering bedrijf, die ook de hele avond bij de pinken moeten blijven; eerst om de iedereen uit de buurt van bier en wijn te houden en tenslotte om deze dorstlessers wel te verstrekken. 

Waar ging het over? De RAAMbrief die het kabinet vorige week vrijdag aan de Tweede Kamer heeft gezonden en het raadsvoorstel dat het college als reactie op die brief aan de Raad had voorgelegd. In deze brief, met de titel ‘Rijksbesluiten Amsterdam-Almere- Markermeer’ (RAAM)[1], zet het Kabinet zijn voornemens betreffende de toekomst van de Noordvleugel van de Randstad uiteen. Voor Almere belangrijke onderdelen ervan zijn de infrastructurele ingrepen, vooral de vraag of een IJmeerverbinding mogelijk zal worden gemaakt en of de mogelijkheid om ook buitendijks te bouwen in het Markermeer wordt opengehouden.

Het is een nogal ingewikkelde materie voor een gewone burger en het is dan ook niet zo verwonderlijk als iemand de combinatie IJmeerverbinding en Schaalsprong reduceert tot IJsprong. 

Maar goed, als u nu zelf even de RAAMbrief hebt gelezen, net als enkele maanden geleden de conceptStructuurvisie Almere 2.0, zult u moeten toegeven dat het kabinet heel veel van de voorstellen van onze gemeente heeft omarmd. Dat mag gerust een éclatant succes worden genoemd, een succes dat zonder wethouder Duivesteijn en zijn staf niet goed voorstelbaar is. U moet daarbij vooral bedenken, dat deze visie is neergelegd in een periode van diepe crisis waarin het veel verkondigde politieke dogma is: ‘bezuinigen, te beginnen met de franje en daarna de rest’. In dat opzicht is het opvallend dat dezelfde Almeerse partijen die vorige week bij de bespreking van onze eigen Najaarsnota luidkeels hun geloof in het bezuinigingsdogma hadden uitgezongen, nu alleen maar goede woorden over hadden voor de lef van dit Kabinet. Blijkbaar maakt het toch heel wat uit aan welke kant van de bezuinigingen je zit. 

Wel houdt het Kabinet een slag om de arm voor wat betreft de IJmeerverbinding. De voorgestelde uitvoering vindt het te duur en een werkmaatschappij moet binnen twee jaar met voorstellen komen die financieel wel verteerbaar zijn. Lukt dat niet dan houdt het Kabinet een verdere opwaardering van de Hollandse brug en de Flevolijn als ‘terugvaloptie’ achter de hand. 

Op dit punt, maar ook wel op andere onderdelen bleven er dus vragen en zorgen over. De ChristenUnie had die ook en dat hebben we proberen te verwoorden[2]. Het was alleen een beetje jammer dat het debat in de raadzaal zich een beetje leek af te spelen op de grens tussen coalitie en oppositie. Vreemd ook, omdat tot nu toe de Raad zich in verregaande mate eensgezind[3] had getoond met betrekking tot een mogelijke Schaalsprong. Meneer Frits Huis had vlak na het uitkomen van de RAAMbrief al enigszins de toon gezet door in een interview voor Omroep Flevoland feitelijk een ‘onaanvaardbaar’ uit te spreken, vooral vanwege de terugvaloptie. In het debat had hij al enigszins gas teruggenomen en hij wilde nu alleen nog een amendement op het raadsvoorstel verkopen waarin een anathema zou worden uitgesproken over de terugvaloptie. Iedereen die maar zijn mond durfde te openen, zelfs de wethouder, werd meteen gevraagd of hij/zij het amendement van Leefbaar Almere zou steunen. 

Maar goed, wethouder Duivesteijn kreeg ook nog de gelegenheid om iets te zeggen en om te reageren op wat er in eerste termijn was aangedragen. Dan zie je toch wel het verschil tussen de professional en de goedwillende amateur. Als een volleerde Rattenvanger van Hamelen speelde hij zijn deuntje, herhaalde dat als het moest, beklemtoonde dan dit, dan dat gedeelte van de melodie en langzamerhand kreeg hij de Raad[4] zover dat ze achter hem aanliepen en met overgrote meerderheid instemden met het voorstel van het college om verder te gaan onderhandelen met het Rijk op weg naar de volgende halteplaats: het Integraal Afspraken Kader (IAK), waarin vooral de verdere procesgang zal worden vastgelegd. 

En het amendement van meneer Huis? Het mankeerde er nog maar aan dat de wethouder zelf met voorstellen kwam voor een motie of amendement waar hij wèl mee zou kunnen leven. De uitkomst was dat er geen motie, geen amendement, maar slechts een ambtelijke tekstwijziging in het voorstel  werd aangebracht, om aan te geven dat de gemeenteraad van Almere de terugvaloptie niet als optie ziet. Zo werd het voorstel met overgrote meerderheid aanvaard. 

Eind goed, al goed dus? Nou, wat ons betreft niet alles. Zo langzamerhand bekruipt ons het vage vermoeden dat het presidium van de Raad zijn greep op het proces verliest. Vorige week moesten we al opmerken dat amendementen en moties plenair in stemming werden gebracht, zonder dat het College er eerst zijn mening op had kunnen geven. Die mening kon dus ook niet bij de besluitvorming van de fracties worden betrokken. Deze keer verliep het proces opnieuw niet volgens de eigen regels van de raad. Om te beginnen waren sommige fracties wel en andere niet ervan op de hoogte, dat ze verwacht werden het debat met een algemene beschouwing te beginnen; maar ook verder verliep de procedure geheel niet volgens de lijnen die in de agenda waren uitgezet. De manier waarop  in de loop van de avond door enkele partijen, aangevoerd door de heer Muurlink van de PvdA, geprobeerd werd toch een gezamenlijke motie op te stellen was beslist goed bedoeld, maar werd uitgevoerd op een manier die spotte met de gebruikelijke procedureregels van de Raad. Het helpt ook al niet om tijdens een schorsing de voorzitter hierover aan te klampen, want die banjert er gewoon overheen. Nu is het ongetwijfeld waar wat de griffier in zulke situaties zegt: “de Raad bepaalt zijn eigen regels”, maar je mag toch eigenlijk verwachten dat dit niet ad hoc gebeurt, maar met een zekere consistentie en vooral ook niet zonder een duidelijke uitspraak dat de Raad van de voorgestelde vergaderorde wil afwijken.

 Le parti, c’est moi!
Geert Wilders is woedend op enkele wetenschappers die zijn PVV zouden typeren als een extreemrechtse partij die de democratie ondermijnt. Hij aarzelt niet zijn ongenoegen te uiten in het verfijnde parlementaire taalgebruik dat hem kenmerkt “Ik ben echt ziedend. Ze zijn knettergek geworden. Wat een idiotie. Wij zijn democraten in hart en nieren'', en ”We zijn democratisch gekozen en gebruiken alleen democratische middelen'', en verder “Dit is de zoveelste schandelijke en ziekelijke poging van de elite ons te demoniseren en de PVV en al onze kiezers proberen de mond te snoeren. Maar dat gaat ze nooit lukken! Als er iets is dat de democratie ondermijnt, dan is het wel deze linkse elite, onder wie dit soort nep-onderzoekers, en de islamisering''[5],

 Als ik Wilders was, zou ik ook verontwaardigd zijn over de beledigende vergelijking met extreemrechtse partijen. Het mag dan waar zijn wat Bart Jan Spruyt over hem zei[6]: “Wilders wil alles zelf in de hand houden. Zijn verzet tegen inhoudelijke verbreding gaat gelijk op met zijn verzet tegen personele verbreding. Hij wil geen concurrenten, maar omringt zich met mensen die loyaal zijn aan zijn partij ‘Ik Geert Wilders’. Hij vond het aanvankelijk ook niks om de naam Groep Wilders te veranderen in Partij voor de Vrijheid. Dat hij niet meedeed aan de Statenverkiezingen past bij zijn vrees de regie kwijt te raken. Voor zijn besluit om geen echte vereniging op te richten, niet te kiezen voor subsidie en geen wetenschappelijk bureau te willen, geldt hetzelfde. Dat zou een kantoortje zijn geworden waar hij geen totale greep op heeft. Het heeft allemaal met elkaar te maken.”, dat maakt hem nog niet rechts-extremistisch. De NSDAP van Hitler had wel meerdere duizenden leden, net als de Nationaal-Fascistische Partij (PNF) van Mussolini.

Nee, Wilders zwemt in meerdere politieke gedachtestromen. Het ultieme democratisch centralisme dat hij voorstaat, zou Stalin en Mao jaloers gemaakt hebben. Die moesten vechten en moorden om hun prominente positie in de partij te behouden. Onze Geert hoeft dat niet; hij kan niet afgezet worden. Zelfs niet door zijn personeel dat hij onder het etiket ‘Kamerlid’[7] door het Rijk laat betalen. Er is wel een beweging die hem (on)georganiseerd steunt op de manier van de oude Italiaanse fascisti, door het terroriseren van personen die zich openlijk tegen Wilders durven te keren; een soort fascistische internetbrigade, zoals die bijvoorbeeld tegen Herman van Veen gemobiliseerd werd toen deze een vergelijking durfde maken tussen de PVV en de NSB[8]. Er hangt ook een geur van populisme om hem heen, in de zin dat hij een (al dan niet door hemzelf gecreëerde) tegenstelling tussen de ‘heersende klassen’ en het volk voor eigen doeleinden probeert te exploiteren. Maar persoonlijk gaat hij meer voor het vorstelijk absolutisme van Lodewijk XIV van Frankrijk; dus via: ‘de partij? dat ben ik!’ naar ‘de Staat? dat ben ik!’[9]. De enige concessie die hij aan de democratie wil doen is dat hij mensen de kans wil geven op hem te stemmen. Maar ja, in dit land is dat helaas de enige mogelijkheid als je ooit El Lider Maximo wil worden. Naderhand kun je dan altijd nog proberen dit weeffoutje in ons politieke bestel te verhelpen, voordat het uiteindelijk je legitieme aspiraties de das gaat om doen. 

  Klik op de kaart voor een vergroting

Het middenste midden
Dat was een hele verrassing om te vernemen dat onze mooie stad niet alleen geografisch gezien in het centrum van het land ligt, maar dat Almere ook bijna exact in het middenste midden van de politieke landkaart[10] van Nederland ligt. In deze uitkomst zijn ook de resultaten van de laatste Europese verkiezingen verwerkt. Ik hoop dat al mijn medeburgers beseffen, dat dit een van de meest benijdenswaardige posities is die een gemeente kan innemen. Vanuit deze politieke locatie is de kans om plotseling links of rechts over de rand te vallen namelijk het kleinst. Het is niet erg dat dàt niet kan in Almere.

 
   Jelte Huizenga 

 [1] De volledige tekst van de RAAMbrief kunt u onderaan deze pagina inzien.

[2] Onze bijdragen aan het debat kunt u eventueel nog beluisteren op http://almere.raadsinformatie.nl/

[3] Alleen GroenLinks is de laatste tijd op de schutting blijven zitten; begrijpelijk misschien omdat zij niet zozeer moeite hebben met de Schaalsprong op zich, als wel met mogelijke ingrepen in het IJ- en Markermeer.

[4] ja, ons ook.

[5] ND 31-10-09

[6] Nrc 21-04-07

[7] Hij mag dat personeel trouwens wel eens beter in de gaten houden. Het is toch te gek voor woorden dat in het debat over het belastingplan 2010 PVV Tweede Kamerlid Tony van Dijck er aan herinnerd moest worden dat zijn partijleider Geert Wilders een maand eerder nog een hoofddoekjesbelasting had voorgesteld. (ND 03-11-09)

[8] Waarvan vele internetbrigadisten waarschijnlijk lid zouden zijn geworden als ze destijds de kans hadden gehad.

[9] Staat u er wel eens bij stil, bijvoorbeeld als u naar dit plaatje kijkt, dat de 17e eeuwse man zich graag liet voorstaan op de elegantie van zijn benen en dat hij die graag accentueerde door op schoenen met hoge hakken te lopen? En dat bij het aanschouwen van zo’n man, veel vrouwen vanachter hun waaiers de verzuchting slaakten: ‘quelle belle tournure’? In die tijd was het nog niet algemeen bekend dat vrouwen ook benen hadden, want die zag je toen niet in het openbaar. Het is een raadsel van de vooruitgang, dat tegenwoordig mannenbenen in het maatschappelijk verkeer verborgen blijven, terwijl een vrouw over het algemeen de hare graag laat bewonderen. Het zal vast een diepere betekenis hebben.

[10]  zie bv http://www.weetmeer.nl/2009/11/toelichting-politieke-landkaart  

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	RAAM-brief	395,7 kB	application/pdf